Nie będzie zmian w zasadach ustalania podstawy wymiaru składek ZUS
20.11.2018
14 listopada 2018 r. odbyła się rozprawa przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie konstytucyjności ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Ustawa”), której celem była zmiana dotychczasowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek ZUS.
Przypomnijmy, że obecnie roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy (w 2018 r. limit ten wynosi 133.290 zł).
Projektowana ustawa zakładała jego zniesienie. Oznacza to, że składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe byłyby płacone od rzeczywistych przychodów bez jakichkolwiek ograniczeń (tzn. pracownik, osoba zatrudniona na kontrakcie menedżerskim czy zleceniobiorca zarabiający rocznie 400.000 zł płaciłaby składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od całej tej kwoty, a nie od 133.290 zł).
Po przeanalizowaniu sprawy na prośbę Prezydenta RP przekazaną na początku bieżącego roku, Trybunał Konstytucyjny, zasiadając w pełnym składzie orzekł, że Ustawa jest zgodna z art. 2 Konstytucji RP, jednak narusza art. 7 Konstytucji RP, który stanowi, że organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. W uzasadnieniu wyroku, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że chociaż nie widzi istotnych naruszeń jeżeli chodzi o przeprowadzenie trybu konsultacyjnego w procesie uchwalania ustawy, o tyle zauważył nieprawidłowości w trakcie głosowania nad ustawą w Senacie.
Taki wyrok oznacza, że Ustawa nie wejdzie w życie i zmiany proponowane przez legislatora nie staną się częścią powszechnie obowiązującego prawa. Rozstrzygnięcie to niewątpliwie ucieszy przedsiębiorców, ponieważ w innym przypadku znaczącemu powiększeniu uległyby koszty zatrudniania wykwalifikowanych i wysoko wynagradzanych specjalistów.
Poniższa tabela obrazuje skalę potencjalnych, negatywnych dla pracowników i pracodawców zmian, których udało się uniknąć dzięki orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego.
Roczne wynagrodzenie brutto | 120.000 zł | 180.000 zł | 240.000 zł |
Roczne wynagrodzenie netto (dotychczasowe zasady) | 82.668 zł | 120.594 zł | 159.090 zł |
Roczne wynagrodzenie netto (zniesienie limitu) | 82.668 zł | 116.078 zł | 150.637 zł |
Różnica w wynagrodzeniu netto | 0 zł | – 4.516 zł | – 8.453 zł |
Roczny koszt zatrudnienia (dotychczasowe zasady) | 144.732 zł | 208.625 zł | 271.235 zł |
Roczny koszt zatrudnienia (zniesienie limitu) |
144.732 zł | 217.098 zł | 289.464 zł |
Różnica w koszcie zatrudnienia | 0 zł | + 8.473 zł | + 18.229 zł |
Zmiany mogły być naprawdę odczuwalne i zgodnie ze wstępnymi szacunkami mogły dotknąć nawet ok. 350 tys. osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów zlecenia czy innych umów cywilnoprawnych objętych składkami ZUS.
Jeśli prawodawca nie zdecyduje się na próbę wprowadzenia kolejnych zmian, to w 2019 r. kwota limitu, powyżej którego ubezpieczeni nie będą musieli dalej odprowadzać składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, najprawdopodobniej wyniesie ok. 142.000 zł.
Warto jednak podkreślić, że Trybunał Konstytucyjny nie zajął się kwestiami merytorycznymi w zakresie treści Ustawy, ale wyłącznie aspektami „proceduralnymi” w procesie jej uchwalania. Jeśli istnieć będzie wola polityczna w zakresie zniesienia limitu podstawy ograniczenia składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, to nie można wykluczyć, że takie regulacje mogą zostać wprowadzone w przyszłości.